این روزهابه شدٌت نگران تیم فوتبال پرسپولیس هستم ؛

این روزهابه شدٌت نگران تیم فوتبال پرسپولیس هستم ؛ به نظرم دارد همان بلای انحلال سرش می آید که در سال 1346 بر سر تیم ما ، تیم فوتبال شاهین که مادر این تیم محسوب می شود ، آوردند . البته با این تفاوت که تیم شاهین که من عضو ( ابدا" رسمی و هرگزفیکس ! ) تیم فوتبال دانشجوبانش بودم ، به صورتی بارز سیاسی ، ضد استبداد ، ضد استکبار آمریکا ، و دانش گرا بود ؛ چنانکه اوٌل به تحصیلات علمی جوانان توجه داشت ، پس از آن به اخلاق ، تندرستی و آنگاه فوتبال . شاید به همین دلیل هم بود که بیشتر بین دانشجوبان و به طورکلی محافل علمی و فرهنگی و روشنفکری رخنه کرده بود ... و رقیبی از بطن دربار شاه بنام تیم تاج با مدیریت افسری بنام پرویز خسوانی داشت که از فدائیان شاه و از مشاوران اعظم ساواک در مچگیری مخالفان بود ...

قبل از همه اینها من ورزشدوست بودم و بیشتر به دنبال والیبال و پرش ارتفاع .

از سال 1337 با « کیهان ورزشی » آشنا شدم که بگمانم دو - سه سالی بودهفته ای یکبار به صورت ضمیمه روزنامه کیهان منتشر می شد . مرحوم برادرم کیهان را میخرید و از همان ابتدا یک یا دوبرگ ضمبمه ورزشی آن را به من می داد که به گمانم سال 1343 دوره ی خوبی از آن جمع کرده بودم ( امٌا مرحوم خواهرم که خیاطخانه داشت بدون اجازه من آنها را برداشته بود الگوی خیاطی کرده بود ! ) .

خوب ! من از سال 1337 ورزشدوست بودم ، بیشتر والیبال و پرش ارتفاع میکردم ، امٌا مشتاق فوتبال بودم و آن را پیگیری میکردم ؛ به خصوص توسط رادیو و مجله کبهان ورزشی...

چطور ممکن است به سادگی از عشق و علاقه ی 55 ساله ام دست بکشم و تا به این حد نگران نباشم ؟ ! .